Το κόσμημα και η Ιστορία του !

(Part 5)

Στυλ και κινήματα ανά περίοδο


Στο τελευταίο μέρος αυτής της σειράς των άρθρων θα αναλύσουμε τα κινήματα που δημιουργήθηκαν μετά της Βικτωριανή περίοδο και το στυλ των κοσμημάτων που κατασκευάστηκαν με επιρροές από διάφορες εποχές.



La Belle Epoque

Το 1895 έως το 1915 έχουμε την περίοδο “La Belle Epoque” ή αλλιώς την “όμορφη εποχή” η οποία διαδραματίζεται στα τέλη του 19ου αιώνα και στις αρχές του 20ου αιώνα και είναι άρτια συνδεδεμένη με την γαλλική εποχή Edwardian.


Τα κοσμήματα της Μπέλ Επόκ εποχής χαρακτηρίζονται από τα υψηλής σε ύφος και πλούτο κοσμήματα που φορέθηκαν από την ελίτ και σημείωσαν μεγάλη επιτυχία .



Art Nouveau περίοδος

Παράλληλα με την Μπέλ Επόκ συμβαδίζει και η avant -garde Art Noyveau κυκλοφορία , η οποία μεταφράζεται ως “Νέα Τέχνη” και δηλώνει την μετάβαση από την κλασική τέχνη και διακόσμηση προς τον μοντερνισμό.


Το ριζοσπαστικό έργο των Τσέχων (Μοραβίας) του Αλφόνς Μαρία Mucha (1860-1939), τα έργα της Σουηδής καλλιτέχνη Eugene Samuel Grasset (1845-1917), της Αγγλίδας εικονογράφου Aubrey Vincent Beardsley (1872-1898), αλλά και η πρωτοποριακή αρχιτεκτονική του Hector Guimard (1867 -1942) με το “μετρό του Παρισιού” καθώς και η σουρεαλιστική αρχιτεκτονική του Αντόνι Γκαουντί Placid ( 1852-1926) στην Βαρκελώνη της Ισπανίας σηματοδοτούν την μετάβαση προς τον Μοντερνισμό .


Τα θέματα που κυριάρχησαν κατά την Art Nouveau εποχή ήταν η φύση ,η φαντασία και η γυναικεία μορφή με αισθησιακά σχήματα αποτυπώνοντας την ανάπτυξη του αρχέγονου Κήπου της Εδέμ.


Μοτίβα εξωτικών φυτών και μοτίβα ζώων όπως πουλιά ,πεταλούδες ,λιβελούλες και φτερά παγωνιών ενσωματώνονται με θηλυκές εικόνες όπως οι νεράιδες ,οι γοργόνες και οι νύμφες με μακριά κυματιστά μαλλιά.


Η τεχνική της επισμάλτωσης ή αλλιώς plique a jour (ανοικτή στο φώς) ήταν αρκετά διαδεδομένη στα κοσμήματα της εποχής αυτής και εξελίχθηκε η τέχνη του σχεδιασμού και της επεξεργασίας των μετάλλων δημιουργώντας ευφάνταστα σχέδια με επιρροές από γιαπωνέζικα μοτίβα και φυσικά στοιχεία .

Οι πιο γνωστοί σχεδιαστές των Art Nouveau κοσμημάτων είναι οι George Fouquet και Lucien Gautrait καθώς και οι σχεδιαστές Louis Comfort Tiffany (1848-1933) kai Rene Jules Lalique (1860-1945).


Η Art Nouveau εποχή προβάλλει την θηλυκότητα και είναι μια εποχή στην οποία η αρμονία της καμπυλότητας είναι δεδομένη και οι γραμμές και στα σχήματα χρησιμοποιούνται με τέτοιο τρόπο που να μοιάζουν με χορευτικές κινήσεις τονίζοντας της γοητεία που υπάρχει στην αρμονία κάθε μορφής και προκαλεί την έμπνευση σε όλες τις μορφές της τέχνης.


Art & Crafts

Άλλο ένα κίνημα που συμβαδίζει παράλληλα με την La Belle Epoque και το κίνημα Art Nouveau έιναι το κίνημα Art & Crafts που καθιερώθηκε από τον Άγγλο William Morris , ο οποίος ξεκίνησε το εργαστήριο του το 1861 με μερικούς μαθητές ,αφιερώνοντας την ενέργειά τους στην χειροποίητη κατασκευή κομματιών ,τα οποία δεν απευθύνονταν στις μεγάλες μάζες και βάσισαν την τέχνη τους στην πραγματική αξία των υλικών και στην ομορφιά που βγάζουν.


Για την κατασκευή των κοσμημάτων προτιμούσαν το ασήμι αντί του χρυσού ,και οι πέτρες καμπουσόν ήταν πιο ψυλά στις προτιμήσεις των καλλιτεχνών από ότι οι καρφωτές.

Πέτρες μπαρόκ και ημιπολύτιμοι λίθοι χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή κοσμημάτων από τους τεχνίτες προσδίδοντας μια νέα αξία στα κοσμήματα με την αντικανονικότητά τους.

Χρησιμοποιήσαν επίσης , και το σμάλτο ,ένα όχι πολύ ακριβό υλικό για να μπορέσουν να εκφραστούν μέσα από αυτό.


Η Wienner Werkstatte (1898 – 1933) ιδρύεται από τους Kolomon Moser και τον Josef Hoffman ,η οποία αποτελούταν από μια ομάδα Βιεννέζων καλλιτεχνών και βασιζόταν στο στυλ του art & crafts ,φτιάχνοντας κοσμήματα με αφαιρετικό χαρακτήρα ,χρησιμοποιώντας γεωμετρικά σχήματα και γραμμικά σχέδια τα οποία πολύ συχνά διακοσμούσαν με δίχρωμους τόνους.


Για να κατασκευάσουν αυτά τα κοσμήματα δεν χρησιμοποιούσαν μηχανήματα και αυτό είχε σαν συνέπεια να απευθύνινται μόνο στην ελίτ των ανθρώπων και όχι στις μάζες ,λόγο του κόστους τους.


Η επιρροή του κινήματος art & crafts εξαπλώθηκε και στην Αμερική, φέρνοντας αντιμέτωπες την τέχνη με την βιομηχανία, κάτι που ισχύει μέχρι και σήμερα.



Art Deco

Οι διακοσμητικές τέχνες ή αλλιώς το κίνημα Art Deco ,έρχεται να κάνει την εμφάνιση του από το 1925 έως το 1939 και αναφερόταν στο “Στυλ Moderne” το οποίο δεν υπήρχε στην Αγγλία την δεκαετία του 1960.

Οπότε ,αρχικά το κίνημα ήταν γνωστό ως “στυλ Moderne” και πήρε την ονομασία Art Deco από τον ιστορικό τέχνης Bevis Hiller .


Το κίνημα Art Deco ίδρυσαν μέλη των Γάλλων καλλιτεχνών με την γνωστή συλλογική ως La Des Artistes decorateurs Societe μετά από την έκθεση Internationale des Arts Decoratifs et Industriels που έγινε στο Παρίσι το 1925.

Κάποια από τα μέλη του κινήματος ήταν η Eugene Samuel Grasset (1845-1917) και ο Hector Guimard (1867-1942) , οι οποίοι είχαν παίξει σημαντικό ρόλο ,όπως αναφέραμε και παραπάνω , και στο κίνημα Art Nouveau .


Το στυλ του Art Deco είχε επιρροές από στοιχεία άλλων κινημάτων μοντερνισμού της εποχής όπως το Μπόχο ,τον κυβισμό,την Αυτοκρατορία του Νεοκλασισμού και του Φουτουρισμού.

Χρησιμοποιήθηκε πολύ έντονα ο όρος “διακοσμητικές τέχνες” για να αποδοθεί πλήρως το νόημα του κινήματος αυτού δηλωνοντας ταυτόχρονα την πιο απλή και πιο χρηστική λειτουργία των καλλιτεχνικών κλάδων της αρχιτεκτονικής ,τις γραφικές τέχνες και το βιομηχανικό σχέδιο .

Ωστόσο, ο όρος χρησιμοποιήθηκε αναφορικά αι για τις “καλές τέχνες” και κατάφερε να διεισδύσει στην καθημερινή ζωή μέσω της μόδας ,των καταναλωτικών προϊόντων και ακόμα μέσω ταινιών.


Η επίδραση του κινήματος Art Deco στην κοσμηματοποιία ήταν επίσης μεγάλη και ιδίως στα μοτίβα και τον σχεδιασμό κοσμημάτων που κατασκευάστηκαν.

Κάποια από τα σχέδια αυτά είχαν σαν πρωταγωνιστές πολύτιμους λίθους τους οποίους διαμόρφωναν σε μαύρα γεωμετρικά σχήματα όπως για παράδειγμα το σμαράγδι , σε πεντάγωνο ,τραπεζοειδές ή τρίγωνο.

Αξιοσημείωτη ως χαρακτηριστικό της εποχής ήταν και η χρήση της έντονης γραφής σε αντίθεση ,όπως άσπρο – μαύρο.

Για να δημιουργήσουν μια πιο εντυπωσιακή εμφάνιση στα κοσμήματα προχώρησαν σε ανάμειξη των διαμαντιών και ανοιχτόχρωμων πολύτιμων λίθων με σκούρα υλικά όπως ο μαύρος όνυχας και ο βακελίτης διαμορφώνοντας μια αντίθεση άσπρου – μαύρου.


Τα μέταλλα που χρησιμοποιήθηκαν για τη κατασκευή των κοσμημάτων της εποχής αυτής ήταν η πλατίνα, το παλλάδιο και το ρόδιο μαζί με λευκό χρυσό ,ορείχαλκο και χαλκό με σκοπό να δώσουν μια πιο σύγχρονη εμφάνιση.


Οι πιο γνωστοί σχεδιαστές κοσμημάτων σε στυλ Art Deco ήταν ο Harry Winston και η Tiffany & Co για την Αμερική , ενώ για την Ευρώπη ο Cartier ,η Βουλή των Mauboussin και η Van Cleef & Arpels.



Bauhaus

Μια νέα σχολή με καλλιτεχνική και αρχιτεκτονική θεματική ιδρύθηκε και αναπτύχθηκε από το 1919 έως το 1933 στην Γερμανία από τον Γερμανό Staatliches Bauhaus από τον οποίο πήρε και το όνομά της .


Ο βιομηχανικός σχεδιασμός που χρησιμοποιήθηκε στα εργαστήρια της σχολής πάνω στα έργα είχε σαν αποτέλεσμα την εκτεταμενη αναπαραγωγή των αντικειμένων.

Σχολές λειτούργησαν σε τρείς πόλεις της Γερμανίας ,και πιο συγκεκριμμένα στην Βαϊμάρη από το 1919 εως το 1925 υπό την διεύθυνση του Βάλτερ Γκρόπιους ,στο Ντεσάου από το 1925 έως το 1932 και υπό την διεύθυνση του Χάνες Μέγιερ και στο Βερολίνο από το 1930 έως το 1933 με την διεύθυνση στα χέρια τπυ Μις Βαν Ντερ Ρόε, με πολλές αλλαγές ανάμεσα στην διεύθυνση των σχολών ανάλογα με τις πολιτικές διαφοροποιήσεις που υπήρχαν και τα χαρακτηριστικά του ύφους της.


Τα σχέδια που κατασκευάστηκαν διακρίνονταν από την απλότητα ,την λειτουργικότητα και την χρηστικότητα των αντικειμένων τονίζοντας με αυτόν τον τρόπο την ισορροπία της αισθητικής ,της τεχνικής αξίας και της χρησιμότητας.

Έμφαση δινόταν στα σχέδια που είχαν γεωμετρικές φόρμες και στα χρώματα, απορρίπτοντας κάθε διακοσμητικό στοιχείο θεωρώντας πως η πρώτη ύλη από μόνη της έχει ένα είδος φυσικής και διακοσμητικής ικανότητας.


Σκοπός της σχολής Μπάουχαους ήταν να αναβαθμίσει τα προϊόντα μαζικής παραγωγής και σήμερα αποτελεί πλέον ένα σύμβολο του Μοντερνισμού και επέδρασσε στην εξέλιξη τυ λειτουργισμού (φονξιαλισμός).



Streamline Moderne

Ένα από τα παρακλάδια του καλλιτεχνικού Deco ήταν το κίνημα του Streamline Moderne που πρωτοεμφανίστηκε στα τλεκη του 1930 και το χαρακτηριστικό της ήταν οι στρογγυλεμένες άκρες.


Εφαρμόστηκε στην αρχιτεκτονική με πιο συγκεκριμμένα με τους Pan Pacific Auditorium με τα κτήρια της coca cola στο Λος Άντζελες και στην Καλιφόρνια.

Και επίσης ,και στον σχεδιασμό των κοσμημάτων που κατασκευάστηκαν από τα τέλη του 1930 έως τις αρχές του 1940.


Κυβισμός

Ο Κυβισμός δημιουργήθηκε στα μέσα του 1906 και ήταν κυρίως ένα καλλιτεχνικό κίνημα της ζωγραφικής και της γλυπτικής στην Ευρώπη του 20ου αιώνα , με δημιουργούς του τον Ζωρζ Μπρακ και τον Πάμπλο Πικάσο οι οποίο ζούσαν στην Μονμάρτη του Παρισιού όπου και γνωρίστηκαν και συνεργάστηκαν μέχρι την έναρξη του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου το 1914.

Ο όρος κυβισμός εφευρέθηκε από τον Γάλλο κριτικό τέχνης Λουί Βωσέλ το 1908 και υιοθετήθηκε

επίσης και από τους δημιουργούς του.


Τα έργα τέχνης του κυβισμού χωρίζονται, αναλύονται και συνθέτονται ξανά σε αφηρημένη μορφή ,χωρίς οι καλλιτέχνες να αποδίδουν τα αντικείμενα από μια γωνία αλλά διαιρώντας τα σε πολλαπλές απόψεις βλέποντας έτσι πολλές διαφορές όψεις των αντικειμένων ταυτόχρονα.


Τα δύο πιο σημαντικά στοιχεία του Κυβισμού είναι το πάντρεμα του τακτικού και του άτακτου που πολλές φορές τελειώνει με μια νεφελώδη μορφή γύρω του και το ξεκάθαρο γλυπτό της φόρμας του.


Η εφαρμογή αυτού του κινήματος στα κοσμήματα ήταν το πάντρεμα της ακατέργαστης πέτρας και του στιγμιαίου πετάγματος του ασημιού πάνω σε αυτή την πέτρα δίνοντας μια εικόνα σεληνιακού τοπίου στην εμφάνιση της πέτρας χωρίς να συμβάλει ωστόσο το ανθρώπινο χέρι καθόλου σε όλη αυτή τη διαδικασία.



Pop Art

Στα τέλη της δεκαετίας του '50 ένα νέο καλλιτεχνικό κίνημα κάνει την εμφάνισή του αρχικά στην Μεγάλη Βρετανία και στην συνέχεια στην Αμερική με τον όρο Ποπ Άρτ που σημαίνει δημοφιλής τέχνη.

Έρχετε σε αντίθεση με την σοβαρότητα του κινήματος του αφηρημένου εξπρεσιονισμού και προβάλλει τα απλά αντικείμενα ως έργα τέχνης και μερικές δανείζεται θέματα από τα κόμικς.


Το Πόπ Άρτ είναι ένα κίνημα με πολύ σημαντική επιρροή για τον περιορισμό της διάκρισης ανάμεσα στην εμπορική και υψηλή τέχνη.

Υπηρετώντας την μαζική κουλτούρα συνδέεται με ένα είδος εμπορικής τέχνης το οποίο παρόλα αυτά απευθύνεται στο ευρύ κοινό.



Σύγχρονο κίνημα

Μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου στο τέλος της δεκαετίας του '40 ,το σύγχρονο κίνημα ή αλλιώς το “κόσμημα ως τέχνη” ξεκίνησε με εμφανή τάση για τις καλλιτεχνικές και χαλαρές αναζητήσεις .


Το κίνημα που δημιουργήθηκε είναι συνυφασμένο με τον κατασκευαστή κοσμημάτων Georg Jensen ο οποίος προώθησε πολύ την ιδέα της wearable τέχνης , η οποία ακολουθήθηκε και από άλλους κατασκευαστές κοσμημάτων.

Η χρήση νέων υλικών , όπως τα πλαστικά και τα πολύτιμα μέταλλα Clay (PMC) με τις διάφορες τεχνικές χρωματισμού οδήγησαν μια μεγάλη ποικιλία κοσμημάτων με διάφορες μορφές.

Βελτιωμένα και καλλιεργημένα από ανθρώπους μαργαριτάρια δημιουργήθηκαν με προτεστάντη τον Mikimoto Kokichi και η ποιότητα των τεχνητών πολύτιμων λίθων όπως το moissanite (απροσομοιωτής διαμαντιού) βελτιώνεται και καθιστά τα κοσμήματα πιο προσιτά οικονομικά στο μεγαλύτερο τμήμα του πληθυσμού.


Τεχνίτες όπως ο Robert Lee Moris και σχεδιαστές κοσμημάτων όπως ο Gill Forsbrook επηρεαζόμενοι από άλλες πολιτιστικές μορφές όπως το χιπ χοπ και η ραπ ,δημιουργούν την σειρα των bling – bling κοσμημάτων τα οποία προωθήθηκαν πολλοί από τους καλλιτέχνες του είδους.

Στα τέλη του 20ου αιώνα ανατολίτικες τεχνικές κάνουν την εμφάνιση τους όπως το Mokume – gane το οποίο αποτελεί καινοτομία του 2000 όπως και τα αντικλαστικά ευαισθητοποίησης ,η αντιδραστική ανωδίωση των μετάλλων, το PMC, το photoetching και η χρήση CAD/CAM.



Τα artisan κοσμήματα συνεχίζονται είτε σαν επάγγελμα είτε σαν χόμπι καθώς η πρόσβαση σε πόρους και το χαμηλό κόστος τους επεκτείνουν την παραγωγή χειροποίητων στολιδιών και κοσμημάτων.



Πρωτόγονα μοτίβα & Υλικά

Τα πρωτόγονα μοτίβα ξεχωρίζουν για τον ιδιαίτερο σχεδιασμό τους μιας και είναι επηρεασμένα από τα μοτίβα των πρωτόγονων ιθαγενών. Ακριβώς αυτή η ιδιαιτερότητα στην εμφάνισή τους δίνει την δυνατότητα για μεγάλη ποικιλία σχεδίων.


Με βάση τα έθιμα των ιθαγενών και την πίστη τους για την επιρροή των κοσμημάτων έχουν δημιουργηθεί πολλά κοσμήματα κάθε είδους ,όπως βραχιόλια ,κολάρα, σκουλαρίκια, περιδέραια και δαχτυλίδια ,καθώς και πιο ιδιαίτερα όπως τα κοσμήματα ποδιού, χειροπέδες, χείλη δαχτυλίδια ,δαχτυλίδια toe και διάφορα κοσμήματα piercing.


Πολλά κοσμήματα που δημιουργήθηκαν φορέθηκαν σε συγκεκριμένες περιοχές δηλώνοντας έτσι μια γεωγραφική ταυτότητα, όπως τα armlets στην Ινδία και την Νοτιοανατολική Ασία, τα χείλη -πλάκες στην Δυτική Αφρική , τα επεκταμένα κολάρα για τον λαιμό ή αλλιώς δαχτύλιους στην Βιρμανία , τα Borla και Mang-tikka τα οποία είναι διακοσμητικά για τα μαλλιά και φορέθηκαν στην Ινδία, στολίδια για την μύτη στην Αφρική ,την Νοτιοανατολική Ασία και από φυλές του Αμαζονίου ,και τέλος η ουρά του αυτιού στην προ – Κολομβιανή Mesoamerica.


Λόγω της φτώχιας σε πολλές αυτόχθονες φυλές που είχαν προκαλέσει οι λεηλασίες , τα υλικά που είχαν χρησιμοποιηθεί είναι ταπεινά.

Τα μέταλλα που κυριάρχησαν για την κατασκευή αυτών των κοσμημάτων ήταν ο ορείχαλκος ,ο σίδηρος ,ο χαλκός ,ο κασσίτερος ,το ασήμι με ήπια κράματα χαλκού και οξειδωμένα μεταλλικά κράματα σε άσπρο χρώμα αναμεμειγμένα με μικρές ποσότητες από ασήμι και χρυσό.



Κοσμήματα με χάντρες

Οι χάντρες έχουν χρησιμοποιηθεί αρκετά για την δημιουργία κοσμημάτων ,δίνοντας μια πιο ευπαρουσίαστη εικόνα και προσθέτοντας γοητεία και ομορφιά σε κάποιο συνηθισμένο σχέδιο.


Χρησιμοποιούνται σε κάθε είδους συμβατικά κοσμήματα ,όπως βραχιόλια ,σκουλαρίκια ,ζώνες, καρφίτσες κ.α.

Οι χάντρες μπορεί να είναι φτιαγμένες από διάφορα υλικά όπως πλαστικό ,γυαλί, ξύλο, πέτρα, μέταλλο τερακότα και ελεφαντοστό.


Μπορούν χα χρησιμοποιηθούν σε κοσμήματα όλων των μεγεθών δίνοντας έναν ιδιαίτερο διάκοσμο και σχεδιασμό ακόμα και σε ένα απλό κόσμημα.


Στη σημερινή εποχή η χρήση της χάντρας ως διακοσμητικό στοιχείο έχει επεκταθεί και δεν χρησιμοποιείτε μόνο για την κατασκευή βραχιολιών ,περιδέραιων ή σε σκουλαρίκια, αλλά και σαν διακόσμηση σε ρολόγια ,αλυσίδες κ.α.


Ανάλογα με την ποιότητα της χάντρας μπορεί να συνδυαστεί με διάφορα μέταλλα συμπληρώνοντας την ομορφιά σε ένα κόσμημα από ασήμι ή χρυσό.

Σε πολλές περιοχές της Ινδίας η χρήση της χάντρας υπάρχει σε πολλά σχέδια .Τα κοσμήματα με χάντρες ταιριάζουν σε όλες τις ηλικίες και τύπους και σήμερα χρησιμοποιούνται ευρέως μιας και είναι αρκετά προσιτά υλικά.



Ethnic – Tribal κοσμήματα

Η προκαταλήψεις για την επίδραση των κοσμημάτων σε διάφορα θέματα όπως τύχη και υγεία ,όπως έχουμε ξανά αναφέρει, υπήρχε από πολύ παλιά.

Τα ethnic κοσμήματα κατά κύριο κανόνα δηλώνουν τις ιδιαιτερότητες κάθε πολιτισμού και έχουν κατασκευαστεί με βάσει τις πεποιθήσεις των παλιότερων αιώνων.


Η χρήση των κοσμημάτων έχουν παγανιστική τυπολατρία αλλά είναι και εργαλείο καλλωπισμού.

Αν και η χρήση τους ξεκίνησε κατά την αρχαϊκή Προκολομβιανή περίοδο σε πολλά μέρη του κόσμου υπάρχει μέχρι και σήμερα .

Η Αφρική , η Νότια Αμερική , η Νοτιοανατολική Ασία και κάποιες δυτικές κοινωνίες είναι κάποιες από αυτές.


Τα tribal κοσμήματα έχουν χρησιμοποιηθεί από πολλού πρωτόγονους πολιτισμούς σαν διακοσμητικά στοιχεία του σώματος και τα τροποποιούσαν με τέτοιο τρόπο ώστε να δηλώνουν τις διαφορές μεταξύ των φύλων ,αλλά και στα ειδωλολατρικά τελετουργικά τους για να τιμήσουν μια συγκεκριμένη θεότητα και προσφέροντάς τα σε τελετές θυσίες.

Υπήρχαν βέβαια και οι περιπτώσεις που είχαν απλά στόχο την ωραιοποίηση του κατόχου τους.


Χάντρες σε Tribal σχέδια

Τέλος , αξίζει να αναφέρουμε την χρήση χαντρών και συγκεκριμμένα τις “αφρικανικές χάντρες του εμπορίου” που χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή tribal κοσμημάτων.


Οι χάντρες αυτές μπορούν να κατασκευαστούν με την ανακύκλωση ή την ποιοτική αποκατάσταση αντικειμένων όπως παλιές γυάλινες φιάλες κ.α. ,δημιουργώντας γυάλινες χάντρες ,ζάρια χάντρες ,πορσελάνη “Proser”,χάντρες ή διακοσμητικά πήλινα σφονδύλια που μπορούν να γίνου από πέτρα, αλλά και με την χρήση ημιπολύτιμων ορυκτών και οργανικών υλικών.


Κάποιοι από τους ημιπολύτιμους λίθους που μπορούν να παραχθούν είναι ο αχάτης, το χαλκηδόνιο , η καρνεολία ,η χρυσόκολλά , ο νεφρίτης ,ο ίασπις ,το λάπις λάζουλι , ο όνυχας, το οψιδιανό ,ο σαρδόνυξ λίθος ,το σαπουνόχωμα ,η τερακότα και το τυρκουάζ.


Χάντρες από οργανικά υλικά ,επίσης ,μπορούν να παραχθούν και είναι αρκετά δημοφιλής.

Κάποια από τα υλικά που χρησιμοποιούνται για αυτές τις χάντρες είναι τα κόκκαλα, το κέλυφος καρύδας ,η ρητινώδης ουσία από το δέντρο Copaifera, το κοράλλι ,μαλλιά, εξωτικά ξύλα, η ρητίνη ,το ελεφαντόδοντο ,το δέρμα ,οι ξηροί καρποί και διάφοροι σπόροι ,τα μαργαριτάρια, νύχια και ολόκληρα κελύφη.


Σε πολλές φυλές της Ασίας ,της Ινδίας και των Περσικών πολιτισμών είναι πολύ συχνή η χρήση αυτών των υλικών τα οποία τα χρησιμοποιούν για να διακοσμήσουν τα περίτεχνα σκαλίσματα glyptic που είναι χαρακτηριστικά τοπικά μοτίβα τους.

Περασμένες χάντρες σε κλωστή ,νεύρα ζώων ,τρίχες, σπάγκους ή νήματα μπορούν να αποτελέσουν ένα ενιαίο σκέλος σε ένα δισκοειδές ,bicone ,οβάλ ,σφαιρικό ή σε πολλών σειρών σχέδιο.

Η τοποθέτησή τους σε πολλές πτυχές από μικροσκοπικές χάντρες ,σπόρους Σενεγάλης ή αλλιώς γνωστές ως “χάντρες της αγάπης” ,από μικροσκοπικά σφαιρίδια σπόρων κρεμασμένα σε ένα πλήθος κλωναριών χρησιμοποιούνται για την κατασκευή παραδοσιακών καπέλων και διακοσμητικών για τα μαλλιά.


Το Ασιατικό beabwork μοτίβο αποτελείται από περίτεχνα Μπαλί σφαιρίδια σε ασημί ή χρυσό χρώμα ,τα επονομαζόμενα “Hill Tribe” τα οποία προέρχονται από την φυλή Karan του Χρυσού Τριγώνου.

Οι φυλές της Καμπότζης ,του Κινέχικου Λάος ,της Βιρμανίας ,της Ταϊλάνδης και του Βιετνάμ στολίζουν τα σχέδια τους με μεταλλικές χάντρες από την Akha ,Chin ,τις φυλές Domg , Χμονγκ (Miao), Lahu,Lisu και Shan.

Επίσης ,άλλες χώρες που είναι γνωστές για την χρήση αυτής της τεχνικής είναι το Μπουτάν, το Θιβέτ , το Νεπάλ και η Ινδία.




Σήμερα

Κι έτσι φτάνουμε στην σημερινή εποχή όπου η κατασκευή των κοσμημάτων χωρίζεται στην βιομηχανική και την χειροποίητη κατασκευή τους εξίσου.


Διάφορα σχέδια παράγονται και βασίζονται πολλές φορές στις παραπάνω ιδιαιτερότητες και στα χαρακτηριστικά των κοσμημάτων από διάφορες περιόδους της ιστορίας και με διάφορα στυλ .

Πολλές φορές χρησιμοποιείται και ένας συνδυασμός των παραπάνω για την κατασκευή ενός κοσμήματος.


Παραγωγή χαντρών και μεταλλικών στοιχείων είναι προσιτά και συνδυάζονται με διάφορα υλικά όπως κορδόνια ,αλυσίδες κ.τ.λ. Για την κατασκευή κοσμημάτων και σε πολλά εργαστήρια γίνεται επεξεργασία των μετάλλων είτε με την χρήση κοπτικών και χαρακτικών μηχανών ,είτε με την χρήση χειροκίνητων κοπτικών, και εργαλείων διαμόρφωσης και με διάφορες τεχνικές διακόσμησης ,όπως το σμάλτο ,οι χάντρες κ.τ.λ.



Και με αυτό το άρθρο ολοκληρώνουμε την αναδρομή μας στην πορεία του κοσμήματος από την αρχαιότητα έως σήμερα.

Ελπίζουμε να το βρήκατε ενδιαφέρον.


Μην διστάσετε να μας αναφέρετε στα σχόλια και τις δικές γνώσεις και πληροφορίες που μπορεί να μην αναφέρονται σε αυτή τη σειρά των άρθρων ή μπορεί να αναφέρονται διαφορετικά!


Η κατασκευή του δεν είναι δύσκολη αλλά ότι φτιάχνουμε με τα χέρια μας θέλει προσοχή για τυχόν τραυματισμούς αν το επιχειρήσετε η fp products δεν φέρνει κάποια ευθύνη απλά δίνει ιδέες για τον τρόπο κατασκευής τους.


Δείτε το αντίστοιχο Video στο Youtube εδώ :


https://www.youtube.com



Δείτε τα υπόλοιπα Part αυτού του θέματος εδώ :


https://www.fp-products.gr/blog/Part 1


https://www.fp-products.gr/blog/Part 2


https://www.fp-products.gr/blog/Part 3


https://www.fp-products.gr/blog/Part 4